Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

"Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα". Όπου Ρόδος βάλτε πάρκο.

Οι δημόσιοι κοινωνικοί χώροι είναι ένα κεκτημένο αγώνων και δυναμικών διεκδικήσεων των πολιτών. Είναι παραπλανητικό αν όχι ύπουλο οι δημόσιοι χώροι να ονομάζονται  "κρατικοί", ότι δηλαδή ανήκουν στην περιουσία του κράτους, το οποίο μπορεί με τη σειρά του να τους διαχειριστεί κατά πώς το συμφέρει. Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στο λαό και είναι απαράβατος και μοναδικός νόμος να μείνουν σε αυτόν.

Τα πάρκα ανήκουν σε αυτούς τους δημόσιους χώρους. Χώροι κοινωνικής συνεύρεσης, παιχνιδιού, εκδηλώσεων, χώροι πρασίνου και ψυχικής ηρεμίας, τα πάρκα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του κοινωνικού συνόλου της περιοχής στην οποία βρίσκονταν.
Η Λητή ανήκει σε αυτές τις περιοχές που δεν είχαν ποτέ έναν ανοιχτό δημόσιο κοινωνικό χώρο, ένα πάρκο. Οι εκάστοτε τοπικές αρχές εδώ και πολλά χρόνια υπόσχονταν τη δημιουργία ενός, αλλά ποτέ κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Κατά τη γνώμη μου μεγάλη ευθύνη φέρουν οι ίδιοι οι πολίτες, οι κάτοικοι της Λητής. Είναι ονειροβασία να περιμένουμε από την κάθε εξουσία, τοπική ή κεντρική να δώσει λύση στα προβλήματά μας. Αυτές τις μέρες το ζούμε αυτό. Η Εξουσία άλλα λέει και άλλα κάνει γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τη "λαϊκή εντολή". Η "λαϊκή εντολή" αγαπητοί συμπολίτες πρέπει να συνοδεύεται με λαϊκή πρωτοβουλία και πράξη. Η εποχή της ανάθεσης έχει τελειώσει.

Αν θέλουμε να έχουμε δημόσιο χώρο, τότε πρέπει να τον διεκδικήσουμε, πρέπει να δράσουμε. Το παράδειγμα του πρώην στρατοπέδου Καρατάσιου είναι χαρακτηριστικό. Ενώσεις και σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, πολιτιστικοί και φυσιολατρικοί σύλλογοι, ομάδες και πρωτοβουλίες πολιτών διεκδίκησαν και κέρδισαν έναν από τους μεγαλύτερους ανοιχτούς δημόσιους χώρους πανελλαδικά.

Η λύση είναι στα χέρια μας. Οι δημόσιοι χώροι είναι μπροστά μας. Δύο πρώην στρατόπεδα στο κέντρο της Λητής στέκονται ανεκμετάλλευτα αποτελώντας πηγές μόλυνσης. Όποιος θέλει βρίσκει λύσεις για πάρκα. Όποιος έχει όρεξη διεκδικεί. Και διεκδικεί αυτός που θέλει ένα καλύτερο μέλλον για τον ίδιο και τα παιδιά του. 

Είναι η στιγμή να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να διεκδικήσουμε δημόσιο χώρο. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν πρόκειται να γίνει αν δεν το επιχειρήσουμε. Και όπως λέει και μια λαϊκή ρήση "για να γίνει ομελέτα πρέπει να σπάσουμε τα αυγά". 

Σωτηρίου Μάλαμας, κάτοικος Λητής

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό της Λητής

Πριν έρθει η γαλοπούλα (η οποία δεν είναι ελληνική παράδοση αλλά αμερικάνικη) στο ελληνικό τραπέζι, στη Λητή αυτές τις μέρες (Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά) το  Ληταίικο γιορτινό τραπέζι είχε συνήθως πράσα με χοιρινό. Σας παραθέτουμε τη συνταγή. Καλές γιορτές και καλή χρονιά. Πράσα με χοιρινό κρέας Βράζουμε το χοιρινό κρέας (1 κιλό) κατά προτίμηση με κόκκαλο με λίγο νερό ώσπου να μαλακώσει. Κόβουμε τα πράσα (2 κιλά) σε μέτρια κομμάτια, τα ζεματάμε και τα στραγγίζουμε. Τσιγαρίζουμε ένα κρεμμύδι με ένα φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο, ρίχνουμε τα πράσα σε πλατιά κατσαρόλα με αλάτι, πιπέρι (και κόκκινο πιπέρι μπορεί να μπει) και αν θέλουμε μια κουταλιά πελτέ ντομάτας.  Ανακατεύουμε κατά διαστήματα σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε και λίγο ζωμό κρέας, το κρέας και συνεχίζουμε το βράσιμο έως ότου μείνει με το λάδι του. Στο τέλος σβήνουμε με λεμόνι και προσθέτουμε κύμινο. Μπορούμε αντί για κατσαρόλα να χρησιμοποιήσουμε γάστρα με όλα τα υλικά σε μέτριο φούρνο ώσπου να "πιει" το νε

Με ξεκάθαρο μήνυμα οι συμμετέχοντες από τη Λητή στο 2ο Τρίαθλο Ωραιοκάστρου

Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι αγώνες τριάθλου, διάθλου, ορεινού τρεξίματος και ορεινής ποδηλασίας που διοργανώθηκαν χθες Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου στο Ωραιόκαστρο. Η εκκίνηση έγινε στο δημοτικό κολυμβητήριο του Ωραιοκάστρου.  Όπως και την προηγούμενη φορά υπήρξαν συμμετοχές από τη Λητή, μόνο που αυτή τη φορά οι συμμετέχοντες έδωσαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ανέβηκαν στο βάθρο με μπλουζάκια που έγραφαν:

Το έθιμο "Σούρβο"

Φωτογραφία από το Σούρβο του 2012 Ανήμερα Πρωτοχρονιάς από νωρίς το πρωί μαζεύονται ανά γειτονιές οι γονείς και ανάβουν φωτιές. Τσιπουράκι και κάνας μεζές για το καλό της χρονιάς. Τα παιδιά ξεκινάνε και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα  κάλαντα. Το σπίτι δίνει κέρασμα που αποτελείται από ξηρούς καρπούς, μανταρίνια και σοκολατάκια στη σακούλα του κάθε παιδιού. Στα μεγαλύτερα παιδιά της ομάδας δίνονται χρήματα. Στο τέλος τα χρήματα μοιράζονται σε ίσα ποσά σε όλα τα παιδιά του "μαχαλά" που συμμετέχουν στο σούρβο. Τα "σύνορα" της κάθε γειτονιάς είναι θέμα γνώσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.