Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ζωγραφιά Τσαβέα: η συγγραφέας-κάτοικος της Λητής με την τεράστια επιτυχία

Η Ζωγραφιά Τσαβέα γεννήθηκε στην Νέα Απολλωνία του δήμου Βόλβης. Εκεί έζησε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια. Σπούδασε και ασχολήθηκε με την Βιολογία για ένα διάστημα. Η αγάπη της όμως για τα βιβλία την ώθησε να την εγκαταλείψει και να ασχοληθεί στο βιβλιοπωλείο που διατηρεί ο σύζυγος της στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Είναι πολλά χρόνια τώρα κάτοικος Λητής.

Το πολυτιμότερο πράγμα που απέκτησε όλα αυτά τα χρόνια είναι οι δύο κόρες της. Το γράψιμο την προκαλούσε από τον καιρό που ήταν μαθήτρια, αλλά τώρα έκρινε ότι έφτασε ο κατάλληλος χρόνος να ασχοληθεί μαζί του. Πιστεύει πως στην ζωή καθετί γίνεται μόνο άμα ωριμάσει.

Γράφει η ίδια για το βιβλίο της “Λουλούδι της ψυχής μου”:


“Όλα τα ακούσματα της παιδικής μου ηλικίας ήρθαν και γιγαντώθηκαν μέσα μου και θέριεψαν. Πήραν σάρκα και οστά κι έγιναν ο Στρατής και η Γραμματή, ο Μανολάκης και η Αρτεμισία, η Λυγερή και η Κλειώ και όλοι οι υπόλοιποι. Μου μίλησαν και μου ξαναμίλησαν, ώσπου έγινα ένα μαζί τους. Κι έπιασα να κάνω εικόνες αυτά που άκουσα και που θυμόμουν.

Έφτιαξα τα πρόσωπα ζωγραφιστά στον νου μου κι έβαλα λόγια στο στόμα τους. Λόγια που ίσως ξεστόμισαν και άλλα που ίσως θα ήθελαν να ξεστομίσουν. Την ιστορία δεν την άλλαξα, την έπλασα μόνο και την έβαλα σε καλούπια δικά μου, να δώσω το σχήμα που ήθελα. Μα δε με αφήναν. Όλο τριγύριζαν στο εργαστήρι του νου μου και όλο μου το άλλαζαν. Έδιναν το σχήμα που θεωρούσαν αυτοί, έγιναν η σκιά μου και όλο τα μάτια τους ένιωθα στραμμένα πάνω μου, μην και ξεστρατίσω και πω άλλα και όχι αυτά που έγιναν.

Ήθελαν να πω την ιστορία τους και μαζί την ιστορία όλης της προσφυγιάς. Όμως δυστυχώς, δεν είμαι ο Όμηρος, γιατί μόνον ο Όμηρος θα μπορούσε να περιγράψει αυτήν την Οδύσσεια του ξεριζωμού. Εγώ απλά είμαι μια απόγονός τους, που κουβαλάει στα κύτταρά της όλα τα πονεμένα βιώματά τους.

Γεννήθηκα σ’ ένα τουρκόσπιτο της ανταλλαγής, στη Νέα Απολλωνία, λίγο έξω από τη Θεσσαλονίκη. Από μάνα Πόντια και πατέρα Μικρασιάτη και είμαι περήφανη γι’ αυτό”.
Ζωγραφιά Τσαβέα

Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το καινούριο της βιβλίο με τίτλο "Όταν το φεγγάρι έκλεισε τα μάτια". Αξίζει να σημειωθεί ότι η πρώτη του έκδοση τυπώθηκε σε 10.000 αντίτυπα!



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένα παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό της Λητής

Πριν έρθει η γαλοπούλα (η οποία δεν είναι ελληνική παράδοση αλλά αμερικάνικη) στο ελληνικό τραπέζι, στη Λητή αυτές τις μέρες (Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά) το  Ληταίικο γιορτινό τραπέζι είχε συνήθως πράσα με χοιρινό. Σας παραθέτουμε τη συνταγή. Καλές γιορτές και καλή χρονιά. Πράσα με χοιρινό κρέας Βράζουμε το χοιρινό κρέας (1 κιλό) κατά προτίμηση με κόκκαλο με λίγο νερό ώσπου να μαλακώσει. Κόβουμε τα πράσα (2 κιλά) σε μέτρια κομμάτια, τα ζεματάμε και τα στραγγίζουμε. Τσιγαρίζουμε ένα κρεμμύδι με ένα φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο, ρίχνουμε τα πράσα σε πλατιά κατσαρόλα με αλάτι, πιπέρι (και κόκκινο πιπέρι μπορεί να μπει) και αν θέλουμε μια κουταλιά πελτέ ντομάτας.  Ανακατεύουμε κατά διαστήματα σε μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε και λίγο ζωμό κρέας, το κρέας και συνεχίζουμε το βράσιμο έως ότου μείνει με το λάδι του. Στο τέλος σβήνουμε με λεμόνι και προσθέτουμε κύμινο. Μπορούμε αντί για κατσαρόλα να χρησιμοποιήσουμε γάστρα με όλα τα υλικά σε μέτριο φούρνο ώσπου να "πιει" το νε

Με ξεκάθαρο μήνυμα οι συμμετέχοντες από τη Λητή στο 2ο Τρίαθλο Ωραιοκάστρου

Με επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι αγώνες τριάθλου, διάθλου, ορεινού τρεξίματος και ορεινής ποδηλασίας που διοργανώθηκαν χθες Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου στο Ωραιόκαστρο. Η εκκίνηση έγινε στο δημοτικό κολυμβητήριο του Ωραιοκάστρου.  Όπως και την προηγούμενη φορά υπήρξαν συμμετοχές από τη Λητή, μόνο που αυτή τη φορά οι συμμετέχοντες έδωσαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Ανέβηκαν στο βάθρο με μπλουζάκια που έγραφαν:

Το έθιμο "Σούρβο"

Φωτογραφία από το Σούρβο του 2012 Ανήμερα Πρωτοχρονιάς από νωρίς το πρωί μαζεύονται ανά γειτονιές οι γονείς και ανάβουν φωτιές. Τσιπουράκι και κάνας μεζές για το καλό της χρονιάς. Τα παιδιά ξεκινάνε και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι λέγοντας τα  κάλαντα. Το σπίτι δίνει κέρασμα που αποτελείται από ξηρούς καρπούς, μανταρίνια και σοκολατάκια στη σακούλα του κάθε παιδιού. Στα μεγαλύτερα παιδιά της ομάδας δίνονται χρήματα. Στο τέλος τα χρήματα μοιράζονται σε ίσα ποσά σε όλα τα παιδιά του "μαχαλά" που συμμετέχουν στο σούρβο. Τα "σύνορα" της κάθε γειτονιάς είναι θέμα γνώσης που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά.