Εγκρίθηκε η καύση στο ΤΙΤΑΝ. Καταστολή η απάντηση στις αντιδράσεις

Εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι της ΤΙΤΑΝ Α.Ε. από το υπουργείο για την καύση απορριμμάτων. Από την άλλη, μόλις χθες αστυνομικές δυνάμεις απάντησαν με πλήθος δακρυγόνων στον κόσμο του Βόλου που έκανε πορεία ενάντια στο εργοστάσιο καύσης στην πόλη του.

Συγχρόνως ετοιμάζεται η Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων στην Άσσηρο, από την οποία δεν έχει αποκλειστεί η καύση απορριμμάτων στο μέλλον. Μιλάμε δηλαδή για δύο εργοστάσια καύσης, ένα στην Ευκαρπία και ένα στην Άσσηρο. Και στη μέση εμείς.

Ας δούμε όμως γιατί είμαστε ενάντια στην καύση στο ΤΙΤΑΝ. Τι ακριβώς θα γίνει εκεί. Τι δε λέει η ανακοίνωση του υπουργείου που εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους;

Τέφρα-Αέριοι ρύποι

Η παραγόμενη τέφρα απαιτεί επιπλέον χώρο διάθεσης επικίνδυνων αποβλήτων. Οι αέριοι ρύποι και η ιπτάμενη τέφρα περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων, διαλυτών αλάτων, οργανικών και την υψηλότερη περιεκτικότητα από όλα τα κατάλοιπα σε χλωριωμένες οργανικές ενώσεις με ποικίλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Εργοστάσια καύσης στην Σκανδιναβία ή στον Τρίτο Κόσμο;

Το υπουργείο αναφέρει στην ανακοίνωση τα εργοστάσια καύσης της Σκανδιναβίας. Δεν αναφέρει ότι η πλειοψηφία των χωρών με τα περισσότερα έργα καύσης υπό την αιγίδα του  Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας, είναι χώρες του Τρίτου Κόσμου και όχι της Σκανδιναβίας.

Περιβαλλοντικές συνέπειες. Πού θα πηγαίνει η τοξική τέφρα;

Ένα από τα μείζονα προβλήματα κατά την καύση απορριμμάτων για παραγωγή ενέργειας στη βιομηχανία είναι η διαχείριση της παραγόμενης τέφρας. Η εξαιρετικά τοξική ιπτάμενη τέφρα πρέπει να εναποτίθεται σε ειδικούς χώρους με ασφάλεια. Αυτό συνήθως περιλαμβάνει επιπλέον αποστάσεις για τη μεταφόρτωση και απαιτεί έναν εξειδικευμένο χώρο υγειονομικής ταφής αποβλήτων σε άλλη τοποθεσία. Οι απαιτήσεις αυτές είναι επιπρόσθετη οικονομική επιβάρυνση για τη βιομηχανική μονάδα. Η σχετικά πρόσφατη μεταφορά της μεθόδου της αποτέφρωσης στην τσιμεντοβιομηχανία έδωσε τη δυνατότητα στη μονάδα καύσης να διοχετεύσει την τέφρα στο παραγόμενο προϊόν (τσιμέντο) χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετος χώρος διάθεσης της τοξικής στάχτης. Έπειτα, το τσιμέντο χρησιμοποιείται στην οδοποιία ή στην οικοδομή. Η μέθοδος αυτή παρουσιάζει σαφή οικονομικά πλεονεκτήματα, εντούτοις, γεννά σημαντικές περιβαλλοντικές ανησυχίες και αφήνει ανοιχτό θέμα στην επιστημονική κοινότητα το κατά πόσον η επαναχρησιμοποίηση της τέφρας μπορεί να θεωρείται ένα ώριμο ή επιθυμητό προϊόν. Δεδομένου ότι η τέφρα που κατακάθεται στον πυθμένα του αποτεφρωτήρα (Incineration Bottom Ash - IBA) έχει αυξημένα επίπεδα βαρέων μετάλλων, προκαλεί οικοτοξικές ανησυχίες αν δεν επαναχρησιμοποιηθεί σωστά. Από φυσικής άποψης αυτές οι ουσίες είναι δυνατό να οξειδωθούν ή να αποσπαστούν από υλικό μετά από χρόνια φθορά και να δραπετεύσουν στο περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων περιστατικών σημειώθηκε από το Συμβούλιο Υγείας και Ασφάλειας (HSE) του Ηνωμένου Βασιλείου και αφορά στη χρήση της τέφρας στο αφρώδες σκυρόδεμα που παράγεται στην τσιμεντοβιομηχανία. Οι ανησυχίες προέκυψαν μετά από κατασκευές που εξερράγησαν έπειτα από ανάφλεξη ενός εκρηκτικού μείγματος αερίου που εντοπίστηκε στην περιοχή του αφρώδους σκυροδέματος. Διαπιστώθηκε ότι τα σωματίδια αργιλίου που περιέχονταν στην τέφρα αντιδρούσαν με το νερό και το τσιμέντο εκλύοντας υδρογόνο. Με έγγραφο-οδηγό της το 2009 η βρετανική Αρχή Οδικού Δικτύου έθεσε αυστηρές προϋποθέσεις και αντίστοιχες απαγορεύσεις για τη χρήση της τέφρας σε οδικές κατασκευές έπειτα από αυτά τα περιστατικά.

Να σημειωθεί ότι οι περιστροφικοί κλίβανοι της τσιμεντοβιομηχανίας και οι κλασικές μονάδες αποτέφρωσης διαφέρουν κυρίως ως προς τις συνθήκες που επικρατούν κατά την καύση. Τα αέρια αναμειγνύονται συνεχώς μέσα στον κλίβανο, στον οποίο επικρατούν πολύ υψηλότερες θερμοκρασίες σε σχέση με τους συμβατικούς κλιβάνους. Αυτό επιτρέπει την εκτενέστερη καταστροφή των τοξικών οργανικών ενώσεων που παράγονται κατά την καύση, χωρίς ωστόσο να καθιστά τη μέθοδο περιβαλλοντικά αβλαβή. Ιδιαίτερα, ενώσεις όπως διοξίνες και τα φουράνια συνεχίζουν να ανιχνεύονται στα καυσαέρια των μονάδων, καθώς είναι πρακτικά αδύνατο να διατηρηθεί η υψηλή θερμοκρασία σε κάθε στάδιο της διαδικασίας.