Γράφει η Μυγδαλώ Πούκνε
Κανείς δεν κατάλαβε το μεγάλο κόλπο της δημοτικής αρχής για την πυροπροστασία. Διότι σου λένε οι μεγάλοι εγκέφαλοι που κατοικοεδρεύουν στις γραφειάρες του δημαρχείου: κι αν αργήσει η πυροσβεστική ποιος θα σβήσει τη φωτιά;; Βάλε τους κατοίκους να συγκεντρωθούν μέσα στο κέντρο της φωτιάς, τόσες χιλιάδες με ένα κλαδί στα χέρια κάτι θα κάνουν… Colpo grosso
...
Τι κι αν επί δύο μέρες η ΕΡΤ3 είχε στο κεντρικό δελτίο την πυροπροστασία του Ωραιοκάστρου; Τα τοπικά μέσα ασχολούνταν με κουτσομπολιά καφενείων και τη μάχη με τον σιωνισμό. Μόνο ο ανιψιός του δημάρχου ασχολήθηκε και παραλίγο να του βάλει φωτιά με τις αποκαλύψεις του… Bonus track το καμάρι της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που πιστός στις επιταγές του συναφιού του διακοπάρει ανελέητα μέχρι Οκτώβρη μήνα. Τέτοια σεζόν ούτε στη Ρόδο…
...
Την ώρα λοιπόν που μάλωναν ο -εντός ολίγου- ανεξαρτητο-ποιημένος πρόεδρος με τον δήμαρχο, μάλιστα on air σε πανελλήνια εμβέλεια, κάποιοι μιλούσαν για αφορμές άνευ λόγου. Εγώ μπερδεύτηκα να πω την αλήθεια. Τι σχεδιάρα είναι αυτή που σφάζονται στα παράθυρα σε prime time; Τελικά ο μικρός ή λέει αλήθειες που ενοχλούν ή ξύνετε στη γκλίτσα του τσέλιγκα για δημοσιότητα.
...
Και τώρα που λέγαμε για τσέλιγκες και ΔΕΝ το έφερε η κουβέντα, τι τους τσίμπησε εκεί στο συμβούλιο και βάλθηκαν να καταστρέψουν το Δρυμό; Πρόταση δική μου, αν δεν φθάσει η Καμάρα ας φροντίσουν οι καλοί μας σύμβουλοι να δώσουν και τις Τσούκες για μπάζο. Το πολύ πολύ να χαλάσει το θέατρο στο οποίο ούτως ή άλλως δεν έχουν πια τα μούτρα να εμφανιστούν. Η πλάκα είναι πως θα εμφανιστούν σε 9 μήνες να ζητήσουν σταυρό. Με έναν πόνο θα βγουν αυτές οι εκλογές…
...
Και τώρα που αφήσαμε τους τσέλιγκες, πρωτοφανής η αγωνία των δημοτικών συμβουλών για τα έργα της περιφέρειας. Ρε μπας και δεν κατέβει μόνο ένας –ο πρώην- στο περιφερειακό και κατέβουν όλοι μαζί; Κι αν γίνει έτσι εμάς ποιος θα μείνει να μας σώσει; Αλλά τι λέω η αφελής; Το πε η εφημερίδα, θα μας σώσει ο κυρ Παντελής που είναι έντιμος άνθρωπος και σωστός νοικοκύρης. Και πάνω από όλα Μακεδόνας από τους καλούς. Σαν τον Στρατηγό με τα γνωστά δάκρυα ένα πράμα.
...
Και τώρα ένα προσωπικό δράμα: πήγα προχθές η δύσμοιρη στα ληταίικα να φάω ένα σουβλάκι και να ακούσω μουσικούλα. Κάθομαι ήσυχα στη θέση μου και με το που πάω να βάλω μια μπουκιά στο στόμα να σου ο ένας υποψήφιος με την χαιρετούρα. Λέω εντάξει ας κάνει το κομμάτι του. Πάω πάλι να δαγκώσω, ξανά δεύτερος υποψήφιος με χαιρετούρα. Να μην τα πολυλογώ έχασα το μέτρημα των υποψήφιων δημάρχων. Πρώτη φορά είδα περισσότερους υποψήφιους δημάρχους από συμβούλους…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου